Sesja pełną parą

Teoretycznie sesja egzaminacyjna zaczyna się 23 stycznia. Praktycznie już trwa (niektórzy zaczęli już w grudniu).

To, że ja także rozpocząłem ten ulubiony okres przez studentów dziś zauważyłem na dobre, kiedy to przejrzałem się w lustrze z samego rana. Widok zarośniętego od kilku dni faceta zdecydowanie mówi sam za siebie - i wcale mi z zarostem nie jest do twarzy. Potrzebuję czasu na naukę, więc rezygnuję z czynności, które uważam chwilowo za niepotrzebne.

I tak muszę się dziś przeprosić z moją maszynką do golenia, bo niestety muszę pójść jutro na ostanie zajęcia w tym semestrze, a nie chcę ludzi straszyć po drodze.

Dodatkowo zauważam u siebie takie objawy jak: 

- rozdrażnienie

- poddenerwowanie

- ciągła analiza ile mam jeszcze czasu do egzaminu

- obliczanie na jaki długi czas nauki starczy mi wypita właśnie kawa
- ścisłe wyliczenie godzin snu (musi być 6 godzin, choć optymalnie jest 8)
- sprawdzanie poczty po 100 razy na godzinę (dziwię się, że w tym roku nie robię tak z fb)
- niechęć do wychodzenia z domu
- ograniczenie życia towarzyskiego (może w sobotę na jakieś piwko z kimś się umówię, ale nic więcej)
- chęć spania w dzień
- podkrążone oczy

Rok temu do tych objawów zaliczyłbym także:
- nagła chęć sprzątania
- robienie prania i sprawdzania co chwilę czy pralka na pewno pierze
- prasowanie (a nie znoszę tego robić)
- obmyślanie listy zakupów i jadłospisu

Pediatria obecnie rządzi. Im mniej mam czasu tym więcej przerabiam danego dnia. A ostatnio się nieco opuściłem, więc do nadrobienia jest całkiem sporo.

Z dwojga złego to wolę sesję zimową niż letnią. I tak jest zimno, więc nie chce mi się tyłka z domu ruszać. Latem jest o wiele gorzej, bo to na rower lub na spacer bym poszedł, a to na jakieś lody z kimś się umówił, a to coś jeszcze innego.

PS. Widzę, że się zmieniła czcionka w komentarzach, i można bezpośrednio każdemu napisać odpowiedź.