I ROK

Opijanie studiów i urodzin mam już za sobą. Czas na małe wypominki-wspominki jak to było do początku.

Decyzja o pójściu na medycynę zapadła w drugiej klasie gimnazjum. Pewnego dnia rano obudziłem się, podniosłem z łóżka, spojrzałem w bezchmurne niebo i stwierdziłem: będę lekarzem. Po gimnazjum poszedłem oczywiście do biol-chem'u i cały czas szykowałem się pod maturę na medycynę. Oczywiście biologii nie lubiłem, ale tu chodzi o to żeby umieć a nie lubić.

I ROK

Po roku studiowania na uniwersytecie wiedziałem czym są studia i o co w tym chodzi. Wiedziałem co to jest ważne kolokwium, co to wejściówka, a co duży egzamin.
Nowa uczelnia, nowi ludzie, nowe znajomości, nowe przedmioty. Wszystko bardzo fajnie się zapowiadało. 6 lat studiów o których od dawna marzyłem. Ile to będzie imprez, szalonych nocy, kolacji, pikników, biwaków, wspólnych wypadów, wypraw w nieznane.

Na roku wyżej miałem koleżankę co mi dawała złote rady jak to zrobić, żeby się nie narobić, a zdać. Dzięki niej ksero na mnie za wiele nie zarobiło, ale zarobiło na innych bo wszyscy pożyczali ode mnie jej notatki i materiały. Koleżanka poinformowała mnie, że słowo impreza mogę wykreślić ze swojego słownika. Skoro ona tak twierdzi to się nastawiłem, że na medycznej będę się uczył. Przecież wszyscy mówili, że medycyna to nie są lekkie studia. Skutecznie odmawiałem wyjść na sobotnie balety do rana. Do czasu... Po pierwszym kolokwium z anatomii  (jakoś początek listopada) okazało się, że znalezienie czasu na imprezę nie jest nawet takie trudne. I to nie jest konieczne, aby na drugi dzień na zajęciach być wyspanym.

I od tego momentu zacząłem prowadzić intensywne życie studenckie. Imprezy w klubach, na mieszkaniach, w plenerze, w akademiku, na wałach, na spontanie. Gdzie popadnie. Każde większe kolokwium należało uczcić. Ludzie na roku byli na tyle zgrani, że nie problem było zrobić większą imprezę. Integracja przebiegała bardzo skutecznie, a ja bardzo aktywnie w niej uczestniczyłem.
Mit o wiecznie uczących się studentach okazał się nieprawdą. Studenci medycyny to jedna z najbardziej imprezowych grup - inne uczelnie przy nas wymiękały. Jak imprezują to na maksa i do końca. W drugim semestrze mieliśmy taki plan, że wtorek można było już zaczynać weekend (z mała przerwą na piątkową anatomię).

1. ANATOMIA
Przedmiot, który wielu osobom spędzał sen z powiek. Kobyła I roku. Mojej grupie trafiła się najbardziej wymagająca asystentka w całym zakładzie. Byliśmy jedyną grupą, która była odpytana z każdego ćwiczenia. Sama obecność na zajęciach nie wystarczała, trzeba było jeszcze posiadać jakaś wiedzę. Nawet nie jakąś, bo z wiedzą szczątkową było się odsyłanym. Pani doktor zawsze nas odpytała z całego ćwiczenia i to bardzo skrupulatnie. Jakiekolwiek niedouczenie bez problemu wyłapywała. Kobieta miała naprawdę duuuużo cierpliwości, bo przy takiej anatomii jaką myśmy tworzyli spędzając dodatkowe godziny na konsultacjach to nie jeden asystent by wymiękł. Prof. Marciniak to się w grobie chyba przewracał. A ile razy to ja stękałem, że może się nie nadaję na te studia jak nie mogłem się nauczyć na pamięć nazwy kilku mięśni. Przy kościach miednicy to dopiero miałem kryzys.

Na anatomii miałem pierwszy raz do czynienia z fragmentami ludzkich zwłok. Początkowo nie mogłem się przyczaić do wszechobecnego zapachu formaliny, ale z czasem przestałem zwracać uwagę. Mózgi są nawet fajne w dotyku xD  Dzisiaj ten zapach przywołuje we mnie wspomnienia jak siedziałem w prosektorium na ćwiczeniach dukając anatomiczne nazwy.

W porównaniu do większości uczelni w Polsce my nie mieliśmy Bochenka. My mieliśmy swoje 4 skrypty (napisane na podstawie podręcznika prof. Marciniaka). Skrypty były tak napisane, że jedyne rzeczy jakie można było usunąć to były kropki, przecinki i spójniki. Obowiązkowa znajomość skryptów co do słowa gwarantowała powodzenie na kolokwium i egzaminie.

Po przerobieniu każdego skryptu było z niego kolokwium. Drugie kolokwium oblałem. Anatomia głowy, szyi i kończyny górnej mnie nie fascynowała. Mój ulubiony materiał obejmował neuroanatomię, czaszkę i jamę brzuszną. Miałem nawet swoją czaszkę (Franciszek było mu na imię), co się wszyscy nad nią zachwycali bo było widocznych wiele elementów, których nie było na czaszkach w zakładzie ani na plastikowych podróbkach.

W czerwcu był egzamin. Składał się z dwóch części: praktycznej i teoretycznej.
Część praktyka składała się z pięciu stanowisk: głowa i szyja, klatka piersiowa, jama brzuszna, kończyny, mózg i narządy zmysłów. Na każdym student wybierał zestaw z sześcioma elementami. Asystent wskazywał jeden element, a student miał 30 sekund, aby w karcie odpowiedzi napisać po łacinie co to jest (liczyła się pierwsza odpowiedź - nic nie wolno było kreślić, bo nie było uznawane). Wszystko było pokazywane na planszach, rycinach, mularzach, preparatach mokrych. Na każdym stanowisku można było popełnić maksymalnie 2 błędy. Nawet jeśli na jednym stanowisku nie popełniło się żadnego, a na innym 3 to wtedy egzamin był niezaliczony i powtórka we wrześniu. Ja popełniłem jeden błąd na mózgu i dwa na jamie brzusznej, reszta była bezbłędna.

Parę dni później był egzamin teoretyczny w formie ustnej przed obliczem pani profesor. Pani profesor należy do tej grupy profesorów co obecnie są już na wymarciu. Kobieta wiekowa, ale z klasą. Duży szacunek do niej miałem. Nie była z tych osób co to się habilitacji dorobili przez 30;] Na ustnym losowało się 4 pytania i na każde z nich należało odpowiedzieć. Brak odpowiedzi na jedno z nich oznaczał ocenę niedostateczną. Chyba do końca życia będę pamiętać swoje pytania:
1. Twór siatkowaty (w tym momencie zrobiłem się biały jak ściana, a na twarzy miałem wypisane kampania wrześniowa, losowanie kolejnych pytań było dla mnie bezsensowne bo uznałem, że skończę na pierwszym; nawet dzień wcześniej powiedziałem do Mamy, że jak wylosuję pytanie "twór siatkowaty" to mogę od razu wyjść; dlaczego ja nie powiedziałem o czymś co umiałem:P)
2. Odbytnica
3. Stawy ręki - ogólnie
4. Żyły powierzchowne kończyny dolnej

Rozpocząłem odpowiadanie. Pani profesor stwierdziła, że mam bardzo fajne pytanka. Hmm... zależy dla kogo. Przyznałem się, że niewiele wiem o tworze siatkowatym. Pani profesor pamiętała mnie z wykładów i że na pewno coś ze mnie wyciągnie - jedyne wykłady na jakie chodziłem regularnie w czasie studiów, opuściłem tylko jeden, i zawsze siedziałem na tym samym miejscu. Dostałem polecenie, abym powtórzył z wykładu to co było na temat tworu. To opowiedziałem, że przy tym punkcie pani mówiła o wypadku Otylii Jędrzejczak. Po czym kazała przejść do następnego pytania. Drugie pytanie poszło bezproblemowo. Trzecie zacząłem coś odpowiadać. Ręka nie była moją mocną stroną. Z relacji koleżanki co siedziała obok mnie to kiedy zacząłem coś mieszać i tworzyć nową anatomię to pani profesor kazała odpowiadać na ostatnie pytanie. Z ostatnim pytaniem poradziłem sobie śpiewająco i z egzaminu wyszedłem z czwórką w indeksie.

Na panią profesor był też sposób. Otóż w czasie wykładów często coś do czegoś porównywała, i jak na egzaminie ktoś zrobił to samo to pani profesor była wniebowzięta i wyznawała zasadę: jak znasz moje porównania to znasz anatomię - w ten sposób zadbała sobie o publiczność w czasie wykładów. A każdą odpowiedź należało zacząć od jej porównań. Inną sprawą było to, że te porównania krążyły między studentami jako "piąty" skrypt z anatomii (którego w dużej części byłem autorem). Straszyła nas jeszcze, że ma pamięć fotograficzną i pamięta nasze twarze, co się okazało że nie zawsze było prawdą - osoby co siedziała zawsze koło mnie nie pamiętała.

Z okazji zdanego egzaminu udaliśmy się częścią grupy na Riwierę... Nyską :D

Anatomię będę bardzo miło wspominać, mimo że nie jedną noc przez nią nie przespałem zastanawiając się: co ja robię tu xD

2. BIOLOGIA Z PARAZYTOLOGIĄ
To, że biologii nie lubię to wiedziałem już w gimnazjum. W liceum się upewniłem o tym (przez moment się oszukiwałem, że jest inaczej). Na studiach nie miałem ochoty zmieniać mojego podejścia do tego przedmiotu. Z panią adiunkt od biologii się nie polubiliśmy. Nie wiedzieć czemu ona nie znosiła całej naszej grupy (ze wzajemnością). Na kolokwiach bardzo dużo wymagała. Można powiedzieć, że do przesady z niektórymi szczegółami (podręcznik Węgleńskiego to recytowałem). 25% mojej grupy nie dopuściła do egzaminu, w tym mnie. Miałem wtedy małą załamkę, bo zaczęły się ważyć moje losy na uczelni. Po dwóch tygodniach poszedłem poprawić kolokwia i nawet udało się to na dość wysokie oceny. Egzamin zdawałem w terminie poprawkowym. Napisałem wówczas 17 stron wielkości A4 w ciągu niecałych 2 godzin. Nawet nie miałem czasu na to, aby z kimś się skonsultować (co i tak było niemożliwe). Pisałem, pisałem i pisałem... Na szczęście moja przygoda z biologią się szczęśliwie zakończyła.

3. HISTORIA MEDYCYNY
Przedmiot sam w sobie bardzo przyjemny. Odbiegał od szczegółów z anatomii czy biologii. Niestety same seminaria do najszczęśliwszych nie należały. Poniedziałek 7.30 to nie jest pora aby myśleć o twórcach anatomii czy chirurgii. Najbardziej podobała mi się historia rozwoju medycyny we Wrocławiu, powstawanie mojej uczelni. Do egzaminu uczyło się go bardzo przyjemnie (w sumie to uczyłem się dwie noce). Na egzaminie jak ktoś coś powiedział na temat medycyny niekonwencjonalnej w pozytywnym znaczeniu to nie miał za dobrze - pani profesor nie była zwolenniczką np. akupunktury.

Poza tym jednak wypada, aby coś o początkach medycyny wiedzieć. Jak byłem we Włoszech to tam niestety nie wszystkim były znane takie nazwiska jak Hirszfeld, Koch, Neisser czy Mikulicz.

4. CHEMIA
Zajęcia jakoś niespecjalnie ciekawe. Coś tam przelewaliśmy, dodawaliśmy, wirowaliśmy i tyle. Szału nie było. Na egzamin należało się nauczyć dokładnie prezentacji z wykładów. Najbardziej wredna asystentka chodziła między nami i mówiła co gdzie wpisać jak ktoś nie wiedział, i opierdzielała że czegoś się nie wie, bo nie było się na jej wykładzie.

5. HISTOLOGIA
"Kolorowe kredki w pudełeczku noszę" i jeszcze zeszyt z białymi kartkami. Na zajęciach oglądaliśmy tkanki pod mikroskopem i z użyciem niebieskiej i czerwonej kredki mieliśmy je w zeszycie narysować. Dobry rysunek z przygotowaniem teoretycznym  gwarantował zaliczenie ćwiczenia. Jeden kolega nie mógł zaliczyć pierwszego ćwiczenia, bo 4 razy miał wg asystentki zły rysunek. Na koniec semestru był test zaliczeniowy wielokrotnego wyboru (egzamin był na 2 roku). Test zaliczyło 30% roku czyli normalna rzecz na tej katedrze. Jedna z koleżanek nie mając pojęcia zaczęła rzucać monetą, ale nie wyrzucała na zaliczenie. Na II terminie były te same pytania, więc tragedii takiej nie było. Faktem było, że książkę trzeba było znać na wyrywki od początku i od końca.

6. EMBRIOLOGIA
Moja grupa była chyba najlepiej wyedukowana z embrio. A to dlatego, że zajęcia były w poniedziałek o 8 rano. Co tydzień zajęcia prowadził ktoś inny i każde kolejne grupy wiedziały czy "pyta czy nie pyta" i można sobie odpuścić naukę. Chcąc nie chcąc moja grupa musiała być zawsze przygotowana. Jak ktoś miał zaliczone wszystkie zajęcia to był zwolniony z testu zaliczeniowego - to była nowość, bo rok wcześniej takie osoby na teście zaliczeniowym mogły skreślić sobie 5 pytań na które nie znały odpowiedzi. Czasami asystenci dla jaj robili tak, że nas w poniedziałek nie pytali (bo się np. na kacu było:P) a na drugi dzień już należało coś w temacie wiedzieć.

7. PIERWSZA POMOC
Teoretycznie fajne zajęcia się zapowiadały. W praktyce beznadziejne. Sama sucha teoria, jedne zajęcia praktyczne, na których się bandażowaliśmy i można było chwilę pomasować fantom. Ot i cała zabawa.

8. ŁACINA
No o tym to można by nieskończoną ilość historii opowiadać. Nasze łacinistki to chyba nie mają w życiu co robić tylko układać coraz to bardziej wyuzdane zestawy pytań na kolokwia. Szanse, że w jakiejś grupie powtórzy się kolokwium wynosiły równe zero.
Do dziś pamiętam do przetłumaczenia diagnozę: Rana szarpana małżowiny usznej lewej na skutek ugryzienia przez konia.

Deklinacje to mi się po nocach śniły. Ostatnie kolokwium to zaliczałem 6 razy. A ten szósty raz to pod koniec sierpnia był. Same zajęcia nawet miło wspominam. Nasza pani Hokus-Pokus potrafia zadbać o wesołą atmosferę w czasie ćwiczeń. I ten tekst: Im dłużej jedzie karetka tym pewniejsza diagnoza xD

9. PSYCHOLOGIA I SOCJOLOGIA
Te przedmioty są tylko i wyłącznie po to, aby zakłady je prowadzące mogły wypełnić godziny dydaktyczne. Kompletnie nic one nie wniosły w moją edukację. Jedynie tylko przeszkadzały w ciągu dnia, bo musiałem się pofatygować na uczelnię.

10. BIOSTATYSTYKA Z INFORMATYKA
Tutaj też sensu nie widziałem w tych zajęciach. Jakimś cudem udało mi się zwolnić z kolokwium zaliczeniowego za aktywność na zajęciach - niechcący powiedziałem w jakimś momencie wariancja i pani doktor uznała, że już jestem statystycznym mózgiem i choćbym na kole zaliczeniowym nic nie napisał to mi zaliczy. Z informatyki za to miałem odgórne zwolnienie, z racji występów w tym temacie na uniwerku.

11. PRAKTYKI WAKACYJNE
Po pierwszym roku musiałem odbyć 4 tygodnie praktyk pielęgniarskich. Wybrałem się na oddział chirurgii naczyniowej - tak w sumie zaczęła się moja przygoda z naczyniówką. Z pielęgniarkami dobrze się dogadywałem. Jak potrzebowałem pomocy przy jakiś czynnościach to bez problemu mi pomagały. Polubiłem robienie zastrzyków, szczególnie w brzuszek. Z zakładaniem venflonów szło mi gorzej, bo rzadko to robiłem. Pacjenci do planowych zabiegów byli zakuwani dzień wcześniej wieczorem, a ja zwykle byłem rano. Po tygodniu obczaiłem, które pielęgniarki ze mną współpracują, a które mnie wykorzystują i trochę wydłużyłem sobie praktyki, bo nie bywałem codziennie.

Na tych praktykach pierwszy raz wylądowałem na sali operacyjnej. Akurat były dwa zabiegi przeszczepów nerek to mogłem stanąć na hakach.
Na koniec dogadałem się, że za rok też mogę u nich posiedzieć 4 tygodnie, a oddziałowa załatwi mi papiery z przychodni w której nic bym nie robił.

to be continued...