Rekrutacyjne komentarze - WAŻNE!!

Dziś nie będzie miło, sympatycznie, przyjemnie ani cukierkowo. Będzie bezczelnie, chamsko, wrednie i może nawet wulgarnie. Jak ktoś jest delikatny i wrażliwy, to od razu niech naciśnie czerwony krzyżyk w prawym górnym rogu i zakończy czytanie. Weekendowa dyskusja z jednym z Czytelników face to face przekonała mnie do  popełnienia tekstu, który, znajduje się poniżej.

Drodzy czytelnicy, licealiści, a może i gimnazjaliści!!

Temat rekrutacji na lekarski poruszałem już kiedyś raz i konkretnie (ale widocznie niezbyt dosadnie, co może było błędem).

Jak widzę kolejny komentarz (maile jakoś bardziej toleruję, ale też miewam objawy ze strony przewodu pokarmowego jak czytam niektóre wiadomości) odnośnie pytań o rekrutację, to mam ochotę napieprzać głową w ekran. Wyznaję zasadę, że jak czytam cudzy blog i piszę na nim komentarz, to ów komentarz odnosi się do tego co autor napisał, względnie do komentarzy pod postem. Dyskusja nieco może zmienić tor, ale jednak jest zauważalna jej ciągłość. Tematy całkowicie poboczne pozostawiam sobie (ewentualnie napiszę maila, ale zanim go napiszę, to przemyślę czy to odpowiednia osoba, którą należy zapytać).

Proponuję, aby niektórzy co wpieprzają swój rekrutacyjny komentarz byle gdzie, byle jak (czasami aż razi nieznajomość mowy ojczystej i to są o wiele gorsze błędy niż ja tutaj popełniam), jutro po ostatniej lekcji w szkole, kiedy spakują swój tornister, w którym jest piórnik z kolorowymi kredkami, w czasie drogi powrotnej do domu, weszli do przychodni, wparowali do gabinetu jakiegoś lekarza i zapytali: panie doktorze, mam rozszerzony wf i wos, a chcę iść na medycynę. Czy myśli pan, że się dostanę?
Skąd ja mam wiedzieć czy ktoś jest w stanie nauczyć się fizyki w tydzień, dwa, czy może pół roku? Mam to wywróżyć z resztek propofolu jaki mi został w ampułce? Skoro ktoś ma czas na wypisywanie takich pytań w internecie to uważam, że nie jest, bo zamiast się uczyć spędza czas na trollingu. A jak przeglądam inne blogi medyczne, to potrafią na kilku w krótkim odstępie czasowym napisać (mniej więcej) to samo. Ja też byłem w liceum, ale zapewniam, że nie wydzwaniałem (stałe łącze do internetu było wtedy luksusem, na który nie każdy sobie mógł pozwolić) po starszych znajomych z medycyny czy zdam maturę z polskiego na 30% i będę mógł myśleć o medycynie. Może byłem inny, dziwny, gorszy, i dlatego udało się jakoś zrealizować to co zamierzyłem.

Ja rozumiem, że internet skraca dystans (i dlatego nie lubię jak ktoś tutaj do mnie pisze per pan), ale do jasnej cholery, nie uważam, że zwalnia z myślenia. Jak ktoś nie myśli, to też uważam, że nie nadaje się na medycynę, aczkolwiek są przypadki, które potwierdzają, że i takie osoby prędzej czy później dostaną PWZ.

Blog nie jest tworzony, abym stał się tutaj dla kogoś idolem. Piszę sobie, bo piszę. Taki mam kaprys i tyle w temacie. Nie potrzebuję miliona cukierkowych komentarzy pt. jaki to zajebisty jestem. Nie mam problemu z moją samooceną - z tym mają problem najczęściej zabiegowcy (taki wniosek z moich prywatnych obserwacji). Cieszę się, że podoba się to co piszę, ale w takim razie skupić się proszę na tym co piszę, a nie wyskakiwać z kolejnym pytaniem o rekrutację - ileż to można czytać? Nóż w kieszeni się otwiera.

W internecie są fora i tam proszę szukać informacji o rekrutacji, bo pewnie są bardziej aktualne niż te które ja posiadam (a nie posiadam żadnych) - nie tutaj na blogu. Jak zostało to wczoraj zauważone (pierwszy raz nie wkurwiłem się na anonimowy komentarz), że dla mnie czas rekrutacji jest czasem odległym (choć nadal jestem cudnej urody i mam zgrabny tyłek), że można samemu poszukać odpowiedzi w internecie czy zapytać nauczyciela w szkole (który na ogół potrafi ocenić możliwości danego ucznia w przeciwieństwie do mnie). A nie na zasadzie: o blog medyczny, nie ważne że autor jest już parę stopni dalej wtajemniczony, ale co tam, wpieprzę swój komentarz, będzie fajnie. Internet to jeden wielki śmietnik, to sobie napiszę, bo jestem anonimowy. Owszem, ale nie znaczy, że ja toleruję śmieci na moim podwórku, bo nie toleruję i nie zamierzam.

Tak wiem, teraz połowa osób powie, że jestem zarozumiały i bezczelny i więcej tutaj nie zajrzy i odlajkuje się na fanpage'u, gdzie i tak zbyt wiele się nie dzieje. No dramat i tragedia z katastrofą włącznie. Ja płakać nie będę, włosów z głowy wyrywać też nie. Wolę, żeby napisały tutaj komentarz dwie osoby co mają olej w głowie, niż dziesięć osób, które są pozbawione wyższych czynności intelektualnych. Wiem, mogę ustawić blokadę na komentarze etc, ale specjalnie tego jeszcze nie robiłem. Mój rozmówca zaproponował, abym ustawił blokadę - wejście przynajmniej powyżej 21 rż. Szkoda, że tak się nie da.

Moja cierpliwość po paru latach naprawdę się już wyczerpała. Nie mam obowiązku też tutaj być ciągle miłym i sympatycznym i do wszystkich się uśmiechać, głaskać po głowie, ze nauczysz się matematyki, zdasz maturkę i pójdziesz sobie na lekarski, a tam będziesz prowadzić życie jak pączek w maśle, a na koniec zostaniesz światowej sławy neurologiem.

To tyle w temacie, do którego nie mam już ochoty więcej wracać. Jeśli zobaczę jeszcze podobne komentarze, to albo będę je wyrzucać, albo tak odpisywać chamsko i wrednie (zwłaszcza jak ktoś trafi kiedy będę mieć zły dzień), że wpadnie w depresję i odechce mu się wszystkiego.
Jak odkryję, jak to zrobić, aby ów post był cały czas na wierzchu (sorry, ale nie mam czasu wypisywać po blogach informatycznych z zapytaniem jak to zrobić, bo ja z informatyki nieco zielony jestem, a samemu szukać też mi się nie chce, bo mam ciekawsze zajęcia), to będzie odstraszało potencjalnych komentatorów do pisania do mnie w sprawie, która jest dla mnie już dawno elementem zamkniętej historii.

Pozdrawiam mojego Rozmówcę!

Na nowy tydzień życzę Wszystkim Czytelnikom dużo słońca, radości i serdeczności, co by uśmiech drugiego człowieka powodował radość serc waszych.
Uściski!!
Erjota