P. O. internisty

Zgodnie z wrześniowymi ustaleniami rozpocząłem dzisiaj staż z psychiatrii. Tym razem nasza trójca została rozdzielona i każdy z nas trafił na inny oddział. Ja dostałem przydział na oddział na najwyższym piętrze, gdzie zwykle przyjmowani są pacjenci w stanach ostrych. Po godzinie stwierdziłem, że naprawdę jest tutaj niezłe combo pacjentów i zastanawiam się czy dla własnego bezpieczeństwa nie należałoby wyposażyć stetoskop w paralizator.

Z ciekawych przypadków to zdążyłem zanotować, że mamy:

- pacjenta co uważa, że FBI go śledzi i będzie rozmawiał tylko z lekarzem co ma kody dostępu, bo posiada tajne informacje których nie może nikomu niepożądanemu przekazać

- pacjenta co chciałby pracować dla FBI, ale nie wie jak się tam dostać (zaskakujące jest że obaj leżą na sąsiednich łóżkach)

- pacjenta, którego dziewczyna rzuciła i teraz leży krzyżem na korytarzu i wypędza diabła (twierdzi że siedzi w szpitalu za miłość)

- pacjenta, który chciał ukraść film DVD ze sklepu, ponieważ uważał się za Boga

- pacjenta na detoksie co uważa, że go trzymamy w szpitalu i faszerujemy psychotropami od 2000 roku (a jest od 2 tygodni) - narkotyki w końcu poszerzają horyzonty, a jemu wyraźnie poszerzyły czasoprzestrzeń

- pacjenta, który kradnie ludziom buty

- pacjenta, który ma problem i chciał żebym oddał mu swój telefon

- pacjenta co uważa że leki są stworzone przez ludzi po to żeby lekarze mogli innych truć (bo lekarze leków przecież nie biorą), a papierosy są dla ludzi bo przyjechały z Ameryki, dlatego pali 60 sztuk dziennie

To tylko niektóre z naszych kwiatków, bo wszystkich mamy aż 30. Większość tych osób została przyjęta bez zgody. A ja się spodziewałem samych depresyjnych pacjentów.

Po wizycie zapytałem ordynatora jak wygląda praca stażysty i kto ma być moim opiekunem. Opiekuna mi nie przydzielono i mam chodzić w parze razem ze stażystą co jest tutaj od tygodnia. Mimo że z oddziałem chorób wewnętrznych się pożegnałem, to zostałem razem z kolegą oddziałowymi badaczami i konsultantami z zakresu interny. Do naszych obowiązków należy badanie pacjentów internistycznie, bo tutaj nikt inny tego nie potrafi lepiej robić niż stażyści. Wolę to niż rozmawiać z tymi pacjentami oceniając ich stan psychiczny - pominę fakt że się niektórych boję.

Staż z psychiatrii podoba mi się z jednego zasadniczego powodu, a mianowicie takiego że pracę rozpoczynam dopiero o 9.00 a nie o 7.45. Tak więc ranne wstawanie kiedy już jest jasno o wiele bardziej nastraja mnie pozytywnie do życia.