Słonecznik

Wiecie jak to jest jak się idzie na imprezę trochę na siłę. Ja miałem tak wczoraj. Może nie tyle że poszedłem na siłę, ale czasowo musiałem się trochę nagimnastykować, aby zgrać dobrze wszystko.

Najpierw obiad u koleżanki od nauki ortopedii. Oczywiście byłem zaproszony na obiad, który musiałem w dużej części sam przygotować. Później szybko musiałem wpaść do domu, aby zmienić image na wieczór i poleciałem na kawę z koleżanką od włoskich wojaży. Prosto po kawie poleciałem już spóźniony na imprezę niespodziankę kolegi do którego dzwoniliśmy tydzień temu z życzeniami. Na szczęście zdążyłem zanim odśpiewaliśmy Sto lat i wręczyliśmy prezent. Całe takie bieganie podróżowanie (lekarzom nie wypada przecież biegać do autobusu:P)  nieco mnie wymęczyło, dlatego myślałem że na imprezie szybko odpadnę.

Jestem jednak pozytywnie zaskoczony wszystkim, bo impreza się bardzo udała (wiedziałem, że się uda mimo że siły nie miałem) i cudnie wręcz się bawiłem. Towarzystwo dopisało - zresztą jak zawsze w przypadkach imprez niespodzianek. Najpierw była część domowa. Na tę okazję został przygotowany kolorowy tort, który ktoś mi podjadał z mojego talerzyka. Po części domowej wybraliśmy się we wrocławiskie zagłębie imprezowe. Po drodze jeszcze zahaczyliśmy o Spiż i o piwko miodowe. Człowieków wszędzie pełno - jak zawsze w sobotę. Wylądowaliśmy w piętrowym klubie. Dużo czasu tam nie zabawiliśmy, bo kręcić za bardzo tyłkiem to się nie dało ze względu na ilość ludzi - dzięki temu też się na żadnej mokrej podłodze nie poślizgnąłem i mój zgrabny tyłek nie uległ obrażeniom :P

A po imprezie był słonecznik :)