Minister zdrowia

VI rok już jest odpowiednio odpowiednim czasem, aby przymierzać się do wyboru specjalizacji. Niektórzy moi znajomi od I roku już byli ukierunkowani i wiedzieli co chcą robić, ja niekoniecznie. Kiedy zaczynałem studia to myślałem o chirurgii. Nie byłem nastawiony na 100% chirurgię, ale w tym siebie widziałem; poza tym zdarzyło mi się być kilkakrotnie pacjentem chirurgicznym, więc jakieś doświadczenie miałem:] Wiedziałem, że podczas studiów poznam inne specjalizacje i zapewne wybór kariery zawodowej może ulec zmianie.  Oczywiście pytanie znajomych jaką specjalizację wybrałem na II roku doprowadzało mnie do szału (i nadal doprowadza), bo ja naprawdę nie wiedziałem co chcę robić w życiu. Czy już wiem?? Nie wiem... chyba tak.

Oto jak się kształtuje mój zamysł na moje życie zawodowe (spis jest w miarę alfabetyczny jednak kolejność kreowania się podglądów była nieco inna).

• Choroby wewnętrzne (inaczej Interna) - specka za szeroka, polskie warunki nie dają zbytniej możliwości zabawy w dr House'a, co innego jeśli chodzi o nadspecjalizacje (problem jest to, że trzeba niestety najpierw zrobić specjalizację z interny, a później rozdrabniać się na bardziej szczegółowe), gdzie sytuacja się lepiej kreuje:
• Alergologia - nie ogarniam przeciwciał, immunoglobulin i tej całej zabawy z odpornością
• Angiologia - tu zdecydowanie mi się podoba, byłem na praktykach internistycznych na angiologii i bardzo miło wspominam - wiele zobaczyłem, wiele się nauczyłem
• Choroby zawodowe i medycyna pracy - nie, nie, nie
• Diabetologia - cukrzyca jest chorobą wielonarządową, ale specka z niej to brana byłaby pod uwagę w bardzo dalekiej przyszłości, dlatego teraz mówię stanowcze: nie
• Endokrynologia - wszystko pięknie i ładnie, pętle hamowania zwrotnego, niby logika dominuje, ale jednak czegoś mi tu brakuje
• Gastroenterologia - całe życie pytać się o kupę i zaparcia?? no też nie
• Hipertensjologia - może być, ale w dalszej karierze
• Immunologia i zaburzenia odporności - no nie, nie, nie
• Hematologia - nie ogarniam morfologii w tak szerokim zakresie
• Kardiologia - może być (teraz można robić nawet bez interny), ale moje ucho nie jest tak muzykalne jak było kiedyś i mogę jakiejś wady nie usłyszeć
• Nefrologia - przerabiałem w domu choroby nerek, więc nefrologii też mam dość
• Pulmonologia - te świsty i furczenia, rzężenia drobno, grubo, średniobańkowe - słyszał to kiedyś ktoś i dobrze rozróżnia?? ja nie; poza tym po propedeutyce interny na III roku mam uraz do POChP; płuckom mówimy nie
• Reumatologia - podobnie jak alergologia, nie ogarniam tych przeciwciał
• Choroby zakaźne - jeszcze jakąś bakterie złapię, po co mi to??
• Chirurgia - ogólnie fajnie, szybko można zobaczyć efekt leczenia co mi się bardzo podoba, ale jednak jest to ciężka praca fizyczna i niestety moje zdrowie mi na to nie pozwala; tak więc chirurgia i nadspecjalizacje chirurgiczne (moja ukochana naczyniówka - pewnie dlatego też angiologia mi się podoba) niestety odejść muszą w zapomnienie
• Dermatologia - wydaje mi się, że to derma jest większą domeną kobiet; to one znają się lepiej na pielęgnacji - nie mówię, że faceci się nie znają, bo też dbam o swoją skórę, ale jednak w gabinecie dermatologicznym chętnie widziałbym zadbaną ładną panią doktor
• Ginekologia i położnictwo - specka dobrze płatna, ale być całe życie w piź*** (przepraszam wrażliwych:P) to też podziękuje
• Medycyna sądowa - no w CSI w Polsce to się bawić jeszcze nie ma jak ;]
• Medycyna rodzinna - przychodni i moherowym beretom podziękujemy
• Medycyna ratunkowa - zdecydowanie na tak, jest trochę zabiegówki, trochę interny, trochę wszystkiego, Na SORze mi się podoba, w karetce też mógłbym jeździć, więc myślę o tej specjalizacji po tym jak zrobię to co wybrałem, że chcę robić najpierw
• Neonatologia - weź tu się dogadaj z pacjentem
• Neurologia - ogólnie fajnie i pięknie, lecz problemem są możliwości leczenia chorób - pacjenta można zdiagnozować i to dokładnie, ale z leczeniem nieco są kłopoty, więc nerwom podziękujemy
• Okulistyka - nie chcę, aby pacjent całe życie patrzył mi na ręce :P
• Otolaryngologia - grzebać komuś w nosie albo w uchu, to nie higieniczne
• Ortopedia i urazówka - patrz: chirurgia
• Onkologia - specka już sama w sobie jest smutna :(( leczenie długie (co dla mnie jest minusem), a sukcesem terapeutycznym ma być po np. 10 latach spadek CD25 o 10 jednostek to raczej nie spowoduje, że będę z życia zadowolony
• Patomorfologia - mimo iż z pacjentem nie lubię rozmawiać, to wolę mieć ich bardziej żywych
• Pediatria - naprawdę szkoda mi tych dzieci, tych przewlekle chorych - dzieci powinny bić się łopatkami i grabkami w piaskownicy, tam jest ich miejsce! jedynie mógłbym brać pod uwagę chirurgię dziecięcą
• Psychiatria - psychiatry to ja potrzebuję :P
• Radiologia - tu mam przeciwwskazania medyczne, więc odpada, ale obiektywnie patrząc to nawet specka fajna; z pacjentem się nie rozmawia (co sobie cenię:P) a za to można dużo jego obrazków pooglądać, i w domu można nawet pracować
• Urologia - sikać to mi się chce, po piwie zwłaszcza:]
• Transplantologia - ciekawa, miałem okazję brać w kilku przeszczepach nerek i to nie tylko od strony samego zabiegu wszczepienia narządu, ale całej procedury transplantacyjnej; jednak wiadomo jak jest z oddawaniem narządów; nie mniej myślę, aby w bliżej nieokreślonej przyszłosci do tego zagadnienia powrócić

Wymieniłem chyba już większość podstawowych specjalizacji, którymi lekarz  może zainteresować się po stażu i została jeszcze jedna, która obecnie jest moim oczkiem w głowie i jestem właściwie zdecydowany, aby zostać specjalistą w dziedzinie (famfary tutaj xD): Anestezjologia i intenstywna terapia.

Zapytacie dlaczego?? (bo przecież zapytać możecie, prawda?? :P)

1. Lubię salę operacyjną, świetnie się tam czuję, a skoro chirurgia nie to na sali jest jeszcze inny lekarz, czyli pan doktor znieczulacz.

2. Anestezjolog musi być wykształcony i to dobrze jeśli chodzi o farmakologię. A pamiętam, że lubiłem leki z tej działki, więc kolejnych przeciwwskazań brak.

3. Pacjent mało mówi, ale jest jeszcze żywy (:P) - nigdy nie wierzę za bardzo w te wywiady z ludźmi, a tutaj mam kardiomonitor, zlecę gazometrię, morfologię, elektrolity etc i wszystko mam czarno na białym (oczywiście pamiętam, że wyniki laboratoryjne też czasem mogą być błędne, ale zawsze można powtórzyć).

4. Zabiegówki też trochę jest, małej bo małej ale jest- a to intubacja, a to wkłucie głębokie, a to coś innego (zależy gdzie się pracuje - w szpitalach w małych miastach naprawdę można mieć duże pole do popisu), wiele się nie namęczę (nie to co stanie na hakach co jest bardzo wyczerpujące), ale zawsze coś ręcami pomajstruję xD

5. W czasie zabiegu pacjent sobie spokojnie śpi, a ja mogę sobie książki poczytać lub też przygotować się do "Jeden z dziesięciu" czy innego teleturnieju.

6. Ktoś mi kiedyś powiedział, że gabinetu prywatnego mieć nie będzie można. Wcale nie, bo można. A poradnia leczenia bólu?? Świat pędzi, a ludzi coraz częściej coś boli. A od bólu kto jest, no kto??

7. Adrenaliny też nie brakuje. To jakieś NZK lub inne cudo może się zdarzyć. Trzeba działać szybko i sprawnie, a to ja lubię. Umiejętność szybkiej oceny sytuacji i podjęcia natychmiastowej decyzji to jest to co mi się podoba.

8. No i chyba każdy chciałby być takim lekarzem bez granic jak dr Zosia z "Na dobre i na złe" :P :P :P

Anestezjologia i intensywna terapia - zdecydowanie na TAK!! :))

Wracając do tytułu postu. Ostatnio spotkałem się ze znajomą panią profesor.

Pani profesor: Jaką Rafał chcesz robić specjalizację?

Ja: Pani profesor z chirurgią się pożegnałem bo to za ciężka praca, ale nie mogę się rozstać z salą operacyjną, więc anestezjologia.

Pani profesor: Ale wiesz, mi się wydaje, że to też może być za ciężkie dla Ciebie, więc nie jestem taka pewna czy dobrze wybierasz.

Ja: Pani profesor, ja już o wielu specjalizacjach myślałem, i została mi już tylko anestezjologia. Jeśli nie to, to już chyba jedynie ministrem zdrowia mogę zostać.

Pozdrowienia z dyżuru :))