Repozycja

Szef ma urlop, więc generalnie panuje samopas. Każdy robi co chce. Mi przypadła w udziale chirurgia ogólna. Kolega się guzdrał z rewizją rany, ja tak trochę przysypiałem, trochę marzyłem, aby coś się wydarzyło, bo nudą powiewało. Zapowiadała się jeszcze amputacja, ale też w atmosferze spokoju i bez napięcia.

Wtem przyleciał podekscytowany Tomek z ortopedii (ogólnie go lubię, tylko czasami robi za dużo niepotrzebnego zamieszania) i mówi, że będzie operacja. No coś takiego, kto by pomyślał? :P Jakieś złamanie czy coś podobnego będzie, sam nie wiedział dokładnie co. Zadzwoniłem do jednego ze starszych anestezjologów, aby ubogacić się w szczegóły czy coś wiadomo w tej sprawie i kto ma robić.

- Skoro i tak jesteś na bloku to zajmij się tym, zrób ogólne. Pacjenta już na stół przekładają.

Szybko pokończyłem to co na chirurgii zostało do skończenia i poszedłem na sąsiednią salę. Szczęśliwie trafiłem na Patrycję.

Patrycja: Rafał, ty robisz? Trzebaby szybko znieczulić, bo pacjent niespokojny jest.

Myślę sobie, że nareszcie jakieś atrakcje będą. Lubię jak coś się dzieje, bo mi robota aż się pali w rękach.

Ja: A to nie dostał dormicum?

Partycja: Już dostał 0,2 fentanylu.

Ja: A od kiedy to tak rozdajesz pacjentom fentanyl??

Partycja: Przed chwilą miał na SORze robioną repozycję w znieczuleniu i tam dostał.

Ja: I już taki rozbudzony? Dobrze wiedzieć, że przed chwilą był znieczulony, bo jakoś nikt się do tej pory z ortopedów taką wiedzą nie podzielił ze mną.

Partycja: To co mam podać??

Ja: Daj jeszcze 0,1 fentanylu. Chłop jak dąb to mu nie zaszkodzi. A kto tę repozycję robił?

Partycja: Sam zastępca ordynatora.

Ja: I co? Nie wyszła mu skoro pacjent jest teraz tutaj?

Partycja: Najwyraźniej nie, skoro chce operować. Propofol chcesz z ręki czy z pompy?

Ja: Obojętnie. Jak tobie wygodniej, byle szybko.

I po intubacji atrakcje się skończyły. Pacjent cała operację trzymał książkowe ciśnienie, czasem go tylko dowiotczyć należało - niektórzy mogli spokojnie pójść na obiad, kiedy spisywałem wartości RR. Ale operacja i tak nie do końca wyszła, bo wielkie kliniki trzeba było obdzwonić i szykować transport dla pacjenta.