Intrumentariuszki vol. 3

Przyszedłem dzisiaj na blok operacyjny jakoś 10 minut przed pierwszym zabiegiem. Zwykle tak właśnie przychodzę. Idę najpierw do dyżurki, nalewam sobie herbaty owocowej do kubeczka i stawiam z tyłu za czajnikiem, żeby mi ostygła. Jak za bardzo ostygnie i jest już zimna to dolewam sobie trochę ciepłej z termosu i jest w sam raz do picia. Logiczne prawda??

Jak już wspomniałem przyszedłem na blok i w dyżurce spotkałem akurat dwie instrumentariuszki. Anestezjolodzy u mnie w szpitalu nie miewają spięć z tymi pielęgniarkami, więc panuje między nami koleżeńska atmosfera. Jedne instrumentariuszki lubię bardziej, bo są zabawniejsze, inne nieco mniej, bo są bardziej ciche i z reguły nie rzucą jakimś żartem. Nie powiem jednak, żebym żadnej nie lubił wcale. Czasem mnie tylko denerwują, jak jedna do drugiej drze się przez cała salę operacyjną, a ja akurat potrzebuję minuty skupienia przy intubacji. Ale to jakoś da się przeżyć.

Znowu odbiegłem od tematu. Przypomnę jakby kto zapomniał, że akcja toczy się w dyżurce na bloku operacyjnym gdzie to przyszedłem nalać sobie herbaty i dwie instrumentariuszki też akurat herbatę sobie piły.

Instrumentariuszka 1: Dzień dobry doktorze. Skoro pan już jest to chyba na jedynkę pan idzie.

Ja: A na jedynkę. Oni dziś najwcześniej zaczynają i najwięcej roboty mają.

Instrumentariuszka 1: To bardzo mnie to cieszy.

Zdziwiłem się dlaczego, bo jesteśmy przecież po innych stronach bariery krew-mózg.

Ja: Ooo, a czemu panią to tak cieszy?

Instrumentariuszka 2: Bo z panem to będzie spokojnie.

Ja: Cały tydzień jest spokojnie, bo nie ma mojego ordynatora. Czuję się jakbym ja też był na urlopie:D

Instrumentariuszka 1: To swoją drogą, ale jak pan jest to przynajmniej nie ma takiej napiętej atmosfery. To trochę jednak denerwuje jak on się czepia pielęgniarki anestezjologicznej i wszyscy muszą tego słuchać.

Ja: Ja to już się prawie przyzwyczaiłem do napięcia jakie on wprowadza. Dobrze drogie panie, do roboty się bierzmy, bo zaraz operator będzie się czepiać, że nic nie gotowe.

Instrumentariuszka 2: Niech pan sobie czekoladę weźmie.

Ja: A kto je przyniósł?

Instrumentariuszka 1: Nie wiemy, ale leżą to trzeba się częstować. Te w niebieskich sreberkach są dobre.

Hmm... zamach na mój zgrabny tyłek - pomyślałem. Ale czekoladką i tak się poczęstowałem, bo cukier czasami mam za niski:P