Efekty uboczne

Z rana samego zadzwonili chirurdzy, że plan na dziś się nieco zmienić może, bo pacjentka nie chce się dać znieczulić, jeśli nie będzie wiedziała kto ją uśpi. Żąda ponownej rozmowy z anestezjologiem. Już, teraz, natychmiast. Ordynator zdziwiony, bo znieczulana była już dwa razy, więc to dla niej nic nowego. Dostałem polecenie zbadania sprawy i zdania relacji.

Poszedłem na chirurgię, przeglądam papiery co by się zorientować nieco w sytuacji chorobowej owej pani. Nawet się okazało, że za pierwszym razem to ja ją znieczulałem, a za drugim dr Kowalski. Z protokołów operacyjnych nie wynikało, aby cokolwiek niespodziewanego się działo. Wszystko książkowo, bez skoków ciśnień i innych wydarzeń.

Skierowałem swoje kroki do sali, w której leżała pacjentka. Przedstawiłem się jak to zwykłem robić, mówię iż jestem lekarzem od znieczuleń i że pani sobie rozmowy z kimś takim zażyczyła. Pacjentka mnie rozpoznała, że to ja za pierwszym razem ukołysałem ją do operacji.

Ja: No to co się stało, że chciała pani ze mną rozmawiać? Czemu pani tak nagle zmieniła zdanie odnośnie operacji?
Pacjentka: Panie doktorze, dobrze że to pan przyszedł. Ja wcale nie powiedziałam, że nie chcę operacji. Tylko nie chcę żeby mnie znieczulał ten sam doktor co ostatnio.
Ja: Ma pani na myśli doktora Kowalskiego?
Pacjentka: No tak. Jeśli on się tak nazywał.
Ja: Ale dlaczego?
Pacjentka: Bo po ostatniej operacji ciągle miałam nudności i wymiotowałam.
Ja: Ale to są efekty uboczne leków. To się tak może zdarzyć. Powiedziała pani o tym jak ostatnio był lekarz u pani?
Pacjentka: Tak, i też mówił, że tak może być.
Ja: No właśnie, więc dalej nie rozumiem dlaczego wini pani doktora Kowalskiego?
Pacjentka: Bo to było po jego znieczuleniu. Jak pan mnie za pierwszym razem usypiał to później było wszystko dobrze.
Ja: No ale co ja mogę w tej sytuacji zrobić?
Pacjentka: Niech pan mnie znieczuli, bo panu to mogę zaufać.
Ja: Ale ja nie mogę obiecać, że będzie tak samo dobrze, jak za pierwszym razem.
Pacjentka: Albo pan, albo ja się nie zgadzam.
Ja: Dobrze, dowiem się co da się w tej sprawie zrobić.

Myślałem, że to głównie interniści muszą znosić fochy i niezadowolenie pacjentów.