Roma 2013

Ciao a tutti belli e brutti :))

Krótkie czerwcowe wakacje szybko minęły. Zacznijmy od tego, że obaliłem legendę o Fontannie di Trevi. Mówi ona, że wrzucając do niej monetę należy pomyśleć życzenie, z którego jedno ma być życzeniem o powrocie do Rzymu. Rok temu nic tam nie wrzuciłem, a do Rzymu powróciłem. Dlatego w tym roku też nic tam nie pozostawiłem.

Rzym przez ostatni rok się niewiele zmienił. Jak niektóre budynki popadały w ruinę tak popadają w nią nadal. Koloseum mimo że się wciąż rozpada to turyści nadal stoją w palącym słońcu, aby wejść do środka. Tak się zastanawiam, czy stadion miejski we Wrocławiu za 2000 lat też będzie mieć taki popyt. Rzymianie to mieli głowę, żeby zbudować stadion, który za dwa tysiąclecia później nadal przynosi zyski (mimo że nie jest używany). Za to z cyrkiem im się już tak nie udało. Cyrk wybudowali, co patrząc na dzisiejsze czasy było zbędne, bo teraz namiot cyrkowy może przenosić się z miejsca na miejsce. Gdyby taki Wawel był w Rzymie to prawdopodobnie by został niezauważony w związku z nagromadzeniem wielu innych budowli zabytkowych.

Na Piazza Navona nadal jest gwarno i wesoło. Muzyczka gra, artyści malują obrazy, ludzie spędzają wspólnie czas w ogródkach restauracyjnych rozkoszując się specjałami włoskiej kuchni. Kwintesencja Włoch.

Było czerwone wino na Schodach hiszpańskich, lody z GROMu na Piazza Navona, pizza z pieca, spaghetti i lasagne, wieczorny spacer po Trastevere z tiramisu, nocny widok na Koloseum, świeże owoce na Campo dei fiori, pieczone kasztany, pyszne Suppli, mrożone koktajle owocowe, Spritz, wilczyca karmiąca Romulusa i Remusa, spacer po Lateranie, zwiedzanie katakumb, wspinaczka na szczyt Bazyliki Watykańskiej, wchodzenie na kolanach po Świętych Schodach i małe turbulencje w czasie lotu. Atrakcji nie zabrakło.

W niedziele było jak zwykle tłocznie na placu św. Piotra. Do Muzeów Watykańskich kolejka nie miała końca mimo upału. Ulice były tak rozgrzane, że paliły w stopy nawet przez buty. W czasie przechadzania się po mieście co jakiś czas najlepiej wstępować do jakiegoś kościoła - tam jest chłodno i można się ostudzić przed dalsza wędrówką, i przy okazji popatrzeć na kościołek, bo na ogół w środku jest co oglądać i czym się zachwycać.

No i nie mogło się obyć bez atrakcji na lotnisku. Zainteresowanie ochrony wzbudziła moja ładowarka do  telefonu, że aż na bok mnie wzięli i walizkę otwierać kazali. Jednak stwierdzono, że nie jestem terrorystą i mogę spokojnie udać się do wejścia do samolotu. Podobne atrakcje miałem przy wejściu do bazyliki św. Piotra - tam podejrzany był pasek od spodni.

Ps. W związku z moim powrotem należy spodziewać się załamania pogody :P