Druga strona parawanu

Stanąłem po drugiej stronie parawanu. Mogłem do woli drapać się po głowie, po nosie, dotykać czego chciałem i nie musiałem się martwić o to, że nie mogę dotknąć czegoś co nie jest sterylne. Przez całą operację mogłem sobie wygodnie siedzieć na fotelu, ręce za głową trzymać i obserwować parametry na monitorze, co w praktyce może oznaczać: czytanie książki/ picie kawy/ granie na komórce/ rozwiązywanie sudoku*

Ja sobie wygodnie siedzę, a po drugiej stronie parawanu napięta atmosfera, bo chłopaki nie mogą się do przewodu pęcherzykowego dokopać. Już nie musiałem się wyginać jak ruski paragraf, bo operator wbijał mi łokieć w podżebrze, ani napinać się przy trzymaniu haków. Oczywiście rezydent z chirurgii próbował mnie namówić na zastępstwo na hakach, ale podziękowałem za tą przyjemność. Zdecydowanie wolałem pozostać na stanowisku nasennika.

Dzisiaj sobie sam pacjenta prowadziłem przez cała operację. Moja pani doktor mi powiedziała w razie czego co mam dać i zostawiła mnie samego na posterunku. A ja sobie siedziałem, ciśnienia spisywałem, co jakiś czas dodawałem coś na zwiotczenie i przeciwbólowego, dwa razy kroplówkę zmieniałem i czasami zaglądałem w pole operacyjne.

Zaczyna mi się coraz bardziej podobać.

___________
* niepotrzebne skreślić