Gromnica

Dzisiejszego pięknego, pochmurnego poranka (a właściwie przedpołudnia) obudził mnie posłaniec w osobie pani listonoszki, która dostarczyła mi list polecony zaadresowany do mnie. Nadawcą owego listu jest Centrum Egzaminów Medycznych w Łodzi. Nie byłem specjalnie zaskoczony przesyłką, bo już najwyższa pora zacząć się było jej spodziewać.

W białej firmowej kopercie znajdowało się zawiadomienie, że zostałem umieszczony na liście osób zgłoszonych do LEPu we wrześniowej sesji. Ponadto poinformowano mnie, że do egzaminu przystąpię w miejscu zamieszkania wedle życzenia mego.

Skoro już oficjalnie wiem, że mam zaszczyt przystąpić do ostatniego  w historii LEPu to najwyższa pora zacząć się do niego uczyć. No dobra, uczę się już od intensywnie od jakiegoś tygodnia i z każdym dniem jestem coraz bardziej przerażony tym egzaminem. Plan nauki (jak to zwykłem ostatnimi czasy przed egzaminami robić) jest gotowy i komisyjnie w moim jednoosobowym składzie zatwierdzony i wcielany w życie.

Wszystko do tego momentu szło według założonych założeń... aż do dzisiejszego popołudnia, kiedy to postanowiono w dzielnicy wyłączyć prąd. Nie wiem kto to zrobił, ale z zaistniałego faktu niepocieszony jestem bardzo. Przynajmniej można było ostrzec to bym sobie np. prądu do wiadra nazbierał na zapas. W aktualnej porze roku dzień znowu jest coraz krótszy, wiec czas na korzystanie ze światła słonecznego (którego jest dziś mało) jest jeszcze krótszy. Tak się składa że żyjemy w XXI wieku i elektryczność ludziom bardzo ułatwia życie - mnie również by ułatwiła gdybym mógł zapalić żarówkę (o internecie nie wspomnę:P), choćby po to żebym mógł sobie kolację upolować, bo w lodówce to nawet światła nie ma.

Teraz zostaje mi tylko gromnicę zapalić, postawić na biurku i niczym średniowieczny mnich nauki studiować.