Szkolenie BHP

Pojechałem dziś do pogotowia zapisać się na staż. Dwa razy już próbowałem i za każdym razem mnie odsyłano, bo to jeszcze za wcześnie, bo jeszcze jest czas. Czy było za wcześnie czy nie to chyba mało istotne, pani w kadrach po prostu nie chciało się ruszyć (a niby kawa pobudza). Dziś już nie dało się mnie odesłać, bo staż niebawem zacznę i formalności trzeba wcześniej dopilnować.

Przyszedłem kiera południa i spokój pani w kadrach zakłóciłem. Powiedziałem kim jestem i jakie mam życzenia. W związku z tym, że nie mogła się mnie pozbyć, to wszczęła procedurę przyjęcia mnie na staż. Myślałem, że skończy się na wpisaniu na jakąś listę stażystów i wyborze podstacji, ale owe czynności postanowiono uzupełnić szkoleniem BHP.

Szkoleń BHP przechodziłem w swoim życiu kilka, a jeszcze więcej mam poświadczonych jako odbytych, dlatego miałem nadzieję, że długo to nie potrwa (bo też czasu na to nie miałem).

Pani od szkoleń zaprosiła do swojego pokoju, wpisała mnie do zeszytu i szkolić zaczęła. Na początek dostałem kartkę z instruktarzem co robić w razie pożaru i miałem się z nią w miarę szybko zapoznać. Gdybym chciał to gaśnicę mogłem sobie przy wyjściu obejrzeć. Później słów kilka o bezpieczeństwie w karetce i w sumie było już po szkoleniu. Przyznać muszę, że całkiem miło i sprawnie zostałem obsłużony.

Pozostało wrócić do kadr i dokończyć to co się zaczęło. Pani popatrzyła na mnie wzrokiem: to znowu pan, jednak udało się przejść szkolenie i wrócić. Taa... ja też się cieszę, że musiałem tutaj przyjechać. Wpisanie mnie na listę i napisanie skierowania do podstacji pogotowia zajęło może kilka minut - w takim krótkim czasie nawet połowy filiżanki kawy by nie wypiła.

W drodze powrotnej miałem okazję przejść sobie przez dworzec kolejowy. Dzięki temu mogłem sobie zobaczyć nowoczesny cud techniki jaki dziś zajechał do Wrocławia, czyli Pendolino :))