Dzień papierologiczny

Dzisiaj miałem w przychodni dzień papierologiczny. Od rana siedziałem i pisałem. Jeszcze pisanie recept uważam za całkiem fajne zajęcie, ale już wypełnianie wniosków do sanatorium niekoniecznie. Tym bardziej, że komputer zdążył się ze dwa razy zawiesić, bo program coś szwankuje (a strona NFZ nie mogła się załadować) i wniosek trzeba było pisać od nowa. Spokojnie, ja mam czas, nigdzie mi się nie spieszy przecież. I tak deszcz pada to jednocześnie poczekam, aż przestanie (btw. przestał jak już dojechałem do domu).

W zeszłym tygodniu w modzie byli pacjenci, którzy przychodzili za późno na swoją wizytę, to teraz dla odmiany pacjenci przychodzą za wcześnie. I jeszcze potrafią strzelać fochy, że lekarz nie chce ich wcześniej przyjąć, bo poświęca czas innemu pacjentowi ('bo ja tylko na momencik to tak między innymi osobami wejdę, bo już jestem'). A jak pani doktor mówi, że recepty mogę ja albo rezydentka wypisać to od razu wielkie oburzenie i łaska, że z nami porozmawia. Ja rozumiem, że do tego swojego lekarza rodzinnego ma się zaufanie, ale to jest uprzejmość ze strony pani doktor, że pacjent zostanie szybciej jednak obsłużony. Nijak się ludziom nie dogodzi, choćby nie wiadomo jak człowiek się starał i z sercem na dłoni do nich przychodził. Niewdzięczny ten naród.

Są też tacy pacjenci, którzy jednak wolą jak ja receptę napiszę, bo przecież pani doktor ma tyle na głowie, to nie można jej przeszkadzać. Uwaga całkiem słuszna, bo z każdym takim pacjentem, którego ja przyjmę, szansa na zakończenie pracy rośnie o 15 minut - i nie mam tu na myśli wychodzenia przed czasem, ale zmniejszenie tego czasu który siedzę po godzinach (dziś sobie tak 'dodatkowo' siedziałem prawie 3 godziny - spokojnie ja mam czas przecież)

Zmęczyłem się już pracą  na ten tydzień. Dobrze, że mam już weekend :))