Poczekalnia

Zdarzają się takie dni, kiedy w przychodni nie ma tłumów i jest w miarę spokojnie. Wczoraj taki dzień akurat był, iż pierwsze 1,5 godziny nic specjalnego nie robiliśmy. Kilka recept wypisaliśmy, może jednego czy dwóch pacjentów przyjęliśmy i resztę czasu spędziliśmy na plotach. Później ruch był nieco większy, ale spokojnie ze wszystkim można było się wyrobić i mieć tylko godzinny poślizg czasowy.

Ale zdarzają się też takie dni jak dzisiaj. Podobno to norma kiedy w środku tygodnia wypada jakieś święto i jest długi weekend. Każdy nagle się boi, że zabraknie mu tabletek, mimo że często ma jeszcze całe opakowanie. Oczywiście nie wszyscy rozumieją, że wyznaczona godzina jest po to, aby wtedy zjawić się w przychodni, a nie jakiś czas później i się jeszcze wykłócać, że jest się pierwszym w kolejce, bo przecież wizyta miała być już pół godziny temu. Niby można takiego pacjenta odesłać na koniec kolejki, ale co zrobić kiedy już wszyscy są na końcu?

I tak nam się dzisiaj, aż czarno od ludzi w poczekalni zrobiło. Dlatego podzieliśmy się robotą. Ja zajmowałem się hipochondrykiem, leczeniem nadciśnienia i wypisywaniem recept, rezydentka leczyła cukrzycę i anemię, a doktorka przyjmowała pacjentów neurologicznych. Dzięki temu dziki tłum się w miarę rozładował. A biorąc pod uwagę gadatliwość pani doktor i zbaczanie z zasadniczego tematu to stwierdzam, że uwinęła się całkiem sprawnie. W międzyczasie próbowali wbić się jeszcze przedstawiciele firm farmaceutycznych - jednemu miałem w imieniu pani doktor przekazać, że ma spi spokojnie przyjść innego dnia.

Na szczęście już coraz bliżej końca tego stażu. A za to, że zrobiłem dobrą herbatkę mogłem długi weekend rozpocząć tylko z pół godzinnym opóźnieniem :)