Wzięła i umarła

Już pewnie większość słyszała, że zmarło się na kolejnym (pod rząd) dyżurze pani anestezjolog mającej 44 lata. Jak przeczytałem nagłówek artykułu to wzruszyłem ramionami i stwierdziłem, że ot też mi wielka sensacja. Trzeba się przygotowywać na taki scenariusz, bo wielu lekarzy właśnie w ten sposób pcha się do trumny. Żadna nowość.

Pani doktor jest sama sobie winna. Wzięła 4 dyżury pod rząd, więc powinna liczyć się z konsekwencjami swojej decyzji. W jej przypadku doszło do ostateczności. Można zastanawiać się co było przyczyną takiej decyzji. Internet od razu zrobił się pełen komentarzy o pazerności lekarzy. Akurat to uważam za bzdurę. Tym bardziej, że czytając o sytuacji szpitala raczej takie przywileje jak zarobki nie wchodziły w grę. Pani doktor najwyraźniej była za mało asertywna, aby odmówić i świadomie podjęła ryzyko siania zagrożenia dla siebie i innych. Szpital się wycwanił, bo z prawnego punktu widzenia było wszystko w porządku. To, że z punktu etycznego już niekoniecznie to mało istotne. Rzecznik szpitala w rewelacyjny sposób zrzucił winę na lekarkę. Pewnie jeszcze zrobiła to wszystkim na złość.

To, że lekarzy brakuje nie zwalnia ich z obowiązku myślenia. Może przez większość ilość dyżurów lekarze mają więcej okazji obcować z ładnymi pielęgniarkami (względnie młode lekarki z przystojnymi pielęgniarzami i ratownikami) i sobie taką koleżankę przełożyć przez kolano. Ale nigdzie nie jest powiedziane, że owoc ich przyjemności od razu pobiegnie na uniwersytet medyczny, aby nosić stetoskop na szyi albo czepek na głowie czy jeździć karetką na sygnale.

Lekarze sami na siebie ukręci bat w postaci kontraktów i teraz w nagrodę dostają po dupie. Teraz niech nie stękają, że kodeks pracy ich nie obowiązuje. Wiedzieli na co się decydowali. Stanowisko szpitala, które przedstawił rzecznik w sprawie pani doktor powinno dać jasno do zrozumienia, od czego są lekarze kontraktowi i że są pozostawieni sami sobie. Każdy z moich znajomych który zakłada firmę, po to żeby dyżurować z kontraktu w kilku miejscach jest moim zdaniem nieodpowiedzialny. Uważam, że człowiek został stworzony do pracy na jednym etacie - z zaznaczeniem, że w przypadku lekarzy należy do tego doliczyć dyżury w ilości max 4 na miesiąc. Każda praca ponad jest zagrożeniem dla siebie i dla pacjenta.

Nie wiem po co pan Bukiel z kolegami wysyła listy do pani premier czy innych tam instytucji. Przecież ona nie dyżuruje przez 4 dni pod rząd. Powinien napisać list do lekarzy, żeby popukali się w głowę i przestali brać dyżur za dyżurem (bez względu na przyczynę). Niech lekarze przestaną zgrywać dobre istoty, którym zależy na pacjentach, bo przez ich skrajną nieodpowiedzialność kopią sobie grób. Co mnie obchodzi to, że w sąsiednim mieście mają problem z brakiem lekarzy? Widać dyrektor jest beznadziejny, bo nie potrafi zaoferować dobrych warunków, żeby do niego przyszli ludzie pracować.

Porozumienie zawodów medycznych planuje sobie manifestację we wrześniu. No całe szczęście, że w sobotę, to wszyscy będą w ciągu tygodnia pracować w swoich 3-4 miejscach jak do tej pory. Przynajmniej system nie pierdolnie. 

Tylko nie wiem po co ta manifestacja? Żeby pokazać ile ich jest? Kogo oni chcą przestraszyć? Może lepiej żeby zaczęli się szanować nawzajem, szanować swoją pracę, a później będą biegać z transparentami po Warszawie i blokować ruch w stolicy. Jakby tak każdy skończył z pracą po 300 godz/miesiąc to dyrektorzy szybko by przyszli do każdego z nich, aby go zwerbować do siebie, a lekarze by tylko przebierali w coraz to lepszych ofertach. Tylko, żeby podjąć tak odważną decyzję to trzeba mieć jaja, a lekarzom ich brakuje. I w ten sposób zapierdzielają na kontraktach za psie pieniądze i to się jeszcze długo nie zmieni. Sami są sobie winni, że głupie polskie społeczeństwo widzi w nich konowałów pazernych na kasę. Wśród zawodów medycznych nie ma solidarności (wśród samych lekarzy nawet jej nie ma), dlatego solidarne środowisko polskich wszystko wiedzących Januszów i Grażyn nigdy nie będzie czuć do nich respektu ze względu na to co robią każdego dnia dla innych.