Leczenie transgraniczne - czy to szansa dla polskich lekarzy?

Ostatnio dużo mówi się o dyrektywie unijnej dotyczącej leczenia transgranicznego. 25 października zacznie obowiązywać dyrektywa unijna o leczeniu transgranicznym. Oznacza otwarcie granic dla pacjentów. Zasada jest prosta – możesz leczyć się w całej Unii Europejskiej. Narodowy Fundusz Zdrowia zwraca koszty świadczenia do wysokości, jaką płaci lokalnym szpitalom i przychodniom. Mówiąc najprościej, przechodzisz terapię za granicą, płacisz tam rachunki za wszystkie zabiegi, a po powrocie do Polski składasz wniosek o refundację kosztów leczenia.

Z jednej strony już są obawy, że Polacy uciekną na Zachód. Jednak jak każdy medal, tak i ten ma drugą stronę. Skoro my możemy wyjechać, to równie dobrze ktoś może do nas też przyjechać. W Polsce mogą się przecież leczyć pacjenci z innych krajów członkowskich. Nie od dziś wiadomo, że polscy lekarze odnoszą duże sukcesy diagnostyczne i terapeutyczne, przez co przyciągają do siebie zagranicznych pacjentów (widać to zwłaszcza w strefach przygranicznych). Pracują na takich samych sprzętach medycznych, co ich koledzy po fachu z Niemiec czy Wielkiej Brytanii, przechodzą szkolenia w tych samych zagranicznych ośrodkach i są posiadaczami takich samych certyfikatów. Czemu więc nie leczyć się u nich, skoro taką samą jakość usług można mieć o wiele taniej? Niejednokrotnie taniej nawet o 35-50%, jeśli porównać, przykładowo, koszt operacji plastycznej w Polsce i na Wyspach Brytyjskich.

Przeczytałem ostatnio artykuł na temat Turystyki medycznej i niemieckich pacjentów poszukujących leczenia za granicą. Okazuje się, że Polska znajduje się wśród czterech państw z najlepszą opieką medyczną. Na decyzję o wyborze polskich placówek składa się: wysoka jakoś usług, szybkie terminy zabiegów, możliwość połączenia leczenia z wypoczynkiem i co najważniejsze niższe koszty. Bo przecież to, że coś jest tańsze, nie oznacza, że jest gorsze.

Nie od dziś wiadomo, że koszt leczenia za granicą dla Polaków jest większy i biorąc pod uwagę nasz status majętny, nie wszyscy mogą sobie na taki luksus pozwolić. W przeciwieństwie do krajów zachodnich, gdzie większa ilość pacjentów może sobie pozwolić na wybór placówki leczniczej poza ojczyzną.  Rożnica cenowa bardzo rzuca się w oczy. O tym jaki drzemie w polskiej medycynie potencjał świadczy to iż w tej chwili jesteśmy drugim najchętniej (po Węgrach) odwiedzanym Państwem w ramach turystyki dentystycznej.

Dyrektywa o leczeniu transgranicznym, wbrew obawom, może dla nas okazać się strzałem w dziesiątkę. Pacjenci z zagranicy szukają tańszych alternatyw leczenia, natomiast prywatna służba zdrowia w naszym kraju wychodząc im na przeciw stara się spełnić ich oczekiwania. Turyści medyczni doceniają profesjonalizm polskich specjalistów w zakresie chirurgii plastycznej, stomatologii, a także onkologii, kardiologii czy neurochirurgii. Ponadto korzyścią jest też to, że pacjent spędzający kilka dni na leczeniu w Polsce zasila nie tylko kasę służby zdrowia, ale także inne sektory gospodarki. Opłaca pobyt w hotelu, odwiedza okoliczne restauracje i zapoznaje się z atrakcjami danego miasta (takie jak kina, muzea, galerie itp.). Z jego wizyty korzystają nie tylko kliniki, ale i cała infrastruktura turystyczna. Ale najbardziej korzysta na tym on sam – przede wszystkim otrzymuje usługę medyczną w atrakcyjnej cenie.