Dzień Anestezjologa, czyli plusy i minusy

Dziś jest Dzień Anestezjologa, więc idealna okazja aby powiedzieć dlaczego anestezja jest fajniejsza niż inne specki.

 

Niedzielny relaks

Niedzielny odpoczynek rozpoczął się od dyżurowego śniadanka o 8 rano. Łamiąc wszelkie covidowe zalecenia dystansu, zjedliśmy w 10 osób w niewielkim pomieszczeniu pierwszy posiłek.

10 lat temu ...

10 anni fa... stava iniziando...

Dokładnie 10 lat temu,  wszystko się zaczęło. 

Można też...

4 rano (a może to już była nawet 5, bo jasno się robiło) to świetna okazja, aby kogoś fajnego poznać. Nawet w McDonaldzie jedząc cheeseburgera - dobre jedzenie, tanio, niekoniecznie zdrowo, nie trzeba czekać na stolik :D

Można też się pochwalić PINem nieznajomemu przy bankomacie (to nie ja byłem tą blondynką).

Dyżurowa sobota

Sobotni dyżur zaczął się jak zawsze od śniadania. Zabiegowe oddziały już sobie nazbierały w nocy kandydatów na stół, ale trzeba mieć w życiu priorytety. Do 9 anestezjologów nie ma. Później też wolimy, aby nikt nam głowy pierdołami nie zawracał. A przyznam, że wczoraj naprawdę niektórych fantazja poniosła. Hitem była jakaś dermatolożka, która zadzwoniła i poprosiła o konsultację przeciwbólową, aby pacjenta ustawić na ibuprofenie.

Trzy zabiegi

Odebrałem dyżurny telefon. Ledwo go do kieszeni wsadziłem, a już rozległ się dzwonek. Kto telefonuje? No jakżeby mogło być inaczej - ortopedia. Dla odmiany oddział II a nie IV, który to ma w zwyczaju nękać mnie swoimi błahymi problemami określanych przez nich często mianem katastrofy.

Priorytety w życiu

Wszedłem do naszego śniadaniowego pokoju o 8:15. Wszyscy już siedzieli przy zastawionym stole.

Szef dyżuru: Rafał przyniosłeś wędlinę?

Ja: Tak.

Szef dyżuru: No to wyciągaj, nie będę jadł tylko kanapek z serem.

Ja: No już, moment. Byłem na sali budzeń na przekazaniu dyżuru.

Szef dyżuru: Najpierw śniadanie, potem praca i dyżur. Trzeba mieć w życiu priorytety.

#zostańwdomu

Jeśli ten obrazek nie przekonuje, aby siedzieć na dupie w domu, to już nie ma w narodzie nadziei.